ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ

ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ,
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΣΕ ΧΡΩΜΑ ΑΓΑΠΗΣ
ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ
ΕΚΕΙΝΗ ΜΕ ΦΙΛΑ,ΓΛΥΚΙΑ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑ

ΠΕΦΤΕΙ ΒΡΟΧΗ,
ΧΑΝΩ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ
ΣΒΗΝΕΤΑΙ ΑΠΑΛΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΤΖΑΜΙ
ΤΟ ΠΛΕΝΟΥΝ ΟΙ ΣΤΑΓΟΝΕΣ
ΠΕΦΤΟΥΝΕ ΣΑΝ ΠΟΝΟΣ
ΜΟΥ ΣΦΑΖΟΥΝ ΤΗ ΨΥΧΗ

ΕΚΕΙΝΟ ΠΕΡΙΜΕΝΩ
ΣΑΝ ΑΠΟΜΗΧΑΝΗ ΘΕΟ
ΕΚΕΙΝΟ ΠΕΡΙΜΕΝΩ
ΤΟ ΑΓΡΙΟ ΑΓΕΡΙΚΟ

ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ
ΦΕΡΝΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΓΩΝΕΤΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ
ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΝΟΣΙΑ

ΕΚΕΙΝΟ ΠΕΡΙΜΕΝΩ
ΑΚΕΦΑΛΟ ΑΡΧΗΓΟ
ΣΑΝ ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΙΚΟ ΦΥΤΟ
ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ ΝΑ ΣΤΗΡΙΧΤΩ

ΨΗΛΑ ΚΟΙΤΩ
ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΒΛΕΠΩ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ
ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΝΘΕΟ ΤΩΝ ΚΑΡΔΙΩΝ
ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Η ΒΡΟΧΗ,ΜΑ ΕΓΩ ΥΠΑΡΧΩ,ΖΩ.


Ενα ποίημα του ψιθύρου αφιερωμένο στην καρδιά,η οποία αισθάνεται ένα από τα τρία κυρίαρχα συναισθήματα που νιώθει ο άνθρωπος,την αγάπη.