ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΕΛΠΙΔΑ, ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΠΑΝΙΑ
ΠΛΕΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ
ΟΛΑ ΓΥΡΙΖΟΥΝ,ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΥΚΛΟΥΣ
ΜΑ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΠΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑΥΤΕΣ,ΜΑ ΜΟΝΟ ΓΛΑΡΟΥΣ
ΠΟΥ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ
ΑΓΚΥΡΑ ΨΑΧΝΕΙΣ,ΜΑ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙΣ
ΔΕΝ ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ,ΣΕ ΚΑΘΕ ΛΥΠΗ
ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ,ΠΛΕΕΙ ΞΑΝΑ
ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΕΛΠΙΔΑ,ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ
ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΕΙ ΓΛΥΚΑ.
Ένα ποίημα του ψιθύρου αφιερωμένο στο ένα από τα τρία
κυρίαρχα συναισθήματα που νιώθει ο άνθρωπος,την ελπίδα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Αγαπητέ Ψίθυρε
οι τρεις στίχοι του πρώτου σου ποιήματος "Η ΚΑΡΔΙΑ" στέκουν και θα μπορούσε να είναι ένα ποίημα μόνοι τους. Οι υπόλοιποι όμως δε στέκουν.
Το ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΕΛΠΙΔΑ καλό, όμως το χαλάει το ΔΕΝ ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ. Με αυτό που λες στον προηγούμενο στίχο, εννοείται ότι το καράβι δεν αγκυροβολεί.
Όλο το ΔΕΝ ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΕΊ ΠΟΥΘΕΝΑ δεν είναι ποίηση και χαλάει και το υπόλοιπο που είναι ποίηση.
Εκτός από την επανάληψη που σου είπα πριν, ο επίμαχος στίχος έχει και μια βαρβαροτητα, που του τη δίνει και το ΚΑΡΑΒΙ και το ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΕΙ.
Αν θα είχε γίνει έτσι ώστε το καράβι να γινότανε πλοίο΄και το αγκυροβολεί να γινότανε δένει,πιάνει,αράζει ίσως, τότς το ποίημα θα σωζόταν.
Έχεις όμως ποιητική στόφα, όπως λέμε, το διαμάντι υπάρχει, όμως θέλει επαξεργασία. Η ποίηση θέλει ΔΙΑΒΑΣΜΑ καλής ποίησης. Και τότε, αν συνυπάρχει και το ταλέντο (που σε σένα υπάρχει), θα φανεί.
Ωραία προσπάθεια παρόλαυτά.
Γιώργης Χολιαστός
Δημοσίευση σχολίου